خانم جون و واسونک های شیرازی
سنتها و رسومات هر طایفه و هر شهری، جایگاه و زیبایی خاص خودشون رو حفظ کردند و همیشه بوده و هستند. این کتاب با نقش زیبای گل و بلبل، روایتی است از خاطراتی مربوط به سنت عروسی در شیراز. از سال 1297 شروع میشود و تا سال 1401 ادامه مییابد. همچنین تغییراتی که طی این مدت (104 سال) صورت گرفته، به همراه واسونکهایی که دو طایفه عروس و داماد در تمام مراحل ازدواج به صورت تک بیتیها و یا ترانههای محلی و واسونکهایی با لهجه شیرازی مجلس عروسی را شاد میکردند، جمع آوری شده است.
این کتاب، اولین جلد از این مجموعه است و در مجلدهای دیگر، با محوریت خانمجون، قصهها و حکایات شیرینی با فضای طراحی متفاوت دیگری، ارائه شده است.
در بخشی از کتاب میخوانیم:
حالو دورهی شما اَتم اُتوُم زیاد شده. من میبینم هَم چمدونه که پاپیون زده از در میاد تو، بهخدا مال دخترِخوارُم دیدم شیش تو چمدون فُکُل زده از در اومد تو. بِگَمت فقط تو ای مراسما واسونکها هنوز سر جاشه. هر مراسمی واسونک دوشت:
خانم عروس روی تختُ و دور تختش گل زنید
همه تون گویید مبارک قیچی بر رختش زنید
(کِلکِل)
عروس خانم، عروس خانم این چیه دوربرَت
این حریر نرمُ و نازک کی خریده، شوهرت
(کِلکِل)