سیستم‌های کنترل بهینه

خاطرات یک معلم

این کتاب، بخشی از خاطرات یک معلم (مرحوم محمدعلی محمدی‌پور) از تیره کزنلو طایفه دره‌شوری در فضای تعلیمات عشایر است. در بخشی از کتاب خواهیم خواند:

تا حدی که امکان داشت، مدرک تحصیلی و ریزنمرات را جمع‌وجور کردم و ضبط نمودم. مکرر مرا تحت فشار قرار دادند که اتاق را خالی کن. به اصرار و التماس، امروز و فردا، مدتی نگاه داشتم تا اینکه ابلاغ نمودند پست شما در ناحیه 3 تعیین شده است. به ناچار شرحی به مسئولین اداره کل آموزش و پرورش به خصوص به مدیرکل نوشتم. به اتاق امتحانات آمدند و باز مجدداً در انتظار عده‌ای، مفصلاً توضیح دادم که اوراق بهادار امتحانات برابر قوانین و مقررات کشور صلاح نیست گونی شود. ایجاد سر و صدای متقاضی و سرگردانی مسئولین اداره خواهد شد...

جلد اول از سری دوم مجموعه کتاب‌های مشارکتی

در این مجلد خواهیم خواند:

کیفم را انداختم روی شانه سمت چپم و با نگاهم دنبال صدف می‌گشتم که غیبش زده بود. از کلاس بیرون آمدم و در حیاط بین آن همه دانش‌آموز یک‌رنگ دنبالش می‌گشتم تا اینکه او را کنار دوستان و همکلاسی‌هایمان دیدم. انگار دلش گرفته بود؛ چون واقعاً برایش سخت بود که از دوستان و همکلاسی‌‎ها جدا شود. خودم را به او رساندم و گفتم: "بابا ول کن این کارا رو؛ دو سه ماهی دیگه دوباره همدیگه رو می‌‌بینین؛ چرا آبغوره گرفتین؟!"

صدف دختر خاله‌ام بود. از خوش‌شانسی همسایه هم بودیم. واقعاً دختر خوب و درس‌خوانی بود.

از بین همکلاسی‌ها، دستشو کشیدم و گفتم: "بریم که دیر میشه‌ها؟"

سپس از مدرسه زدیم بیرون و لی‌‌لی‌‌کنان در کوچه پس‌کوچه‌های کهنه و قدیمی روستا شاد و خندان تا خانه دویدیم....

نویسندگان این مجلد:

• فاطمه قنبری
• نادیه الهیاری
• فرید نوری
• فهیمه اسلامی
• مرضیه منفرد
• زهرا بهزادی پور
• زهرا صدیقی

جلد بیست و سوم (اجتماعی)

در این مجلد خواهیم خواند:

از اینکه این همه او را قضاوت کرده و تهمت بارش کرده بودم پشیمان بودم. خدایا چه باید می‌کردم. جسم خسته و نالانم را به سمت کلید برق کشاندم. کلید را زدم. هال روشن شد. برای اینکه حامد نترسد رفتم جلوی در هال ایستادم تا از دستشویی بیرون آمد مرا ببیند. بین درب باز ایستاده و به دستشویی چشم دوخته بودم. زیاد معطل نشدم و بلافاصله حامد آمد بیرون. اما هنوز حواسش به من نبود.

قدمی جلو گذاشتم و آرام صدایش زدم. حااامد.... حامد یک دفعه ایستاد. رد نگاهش روبروی من بود. در مسیر نگاهش قدمی دیگر جلو گذاشتم حس می‌کنم یک کم ترسید. با صدایی که آمیخته به ترس و اندکی تعجب بود گفت: "شراره... تو هستی؟... کی اومدی؟"

به طرفش رفتم. شرمنده و خجالت‌زده بودم. اما اوکه از چیزی، از افکار، از درون و ذهن من خبر نداشت. جلوتر آمد. دستش را گرفتم انگار همه مهربانی و محبتش به وجودم تزریق شد. سرم را پایین انداختم و گفتم: "خیلی وقته اومدم، ولی چون خواب بودی صدات نزدم".

نویسندگان این مجلد:

• زهرا غفاری
• هما ایرانپور
• معظمه ابراهیمی
• علی پاینده
• فهیمه زارع
• فاطمه احمدیان
• راضیه صالحی

جلد بیست و چهارم (خاطرات)

در این مجلد خواهیم خواند:

مرد ريشو چند ظرف را روي پيشخوان قرار داد. نگاه کردم، چلو خورشت قيمه بود. گارسون ظرف‌ها را برداشت، رفت تَهِ سالن، آن‌ها را گذاشت جلوي مرد عضلاني و برگشت. در باز شد. مردِ جوان لاغري آمد و آن طرف سالن، سمت چپم نشست. پيراهن چهارخانه‎‌اي با مخلوطي از رنگ‌هاي قرمز و سفيد و بنفش به تن داشت. شلوارش پارچه‌اي و سياه بود. صاف و اتو کشيده. گارسون کلي معطل کرد تا سرانجام سفارشش را بگيرد. وقتي برمي‌گشت گفتم: "لااقل حلوامونو بدين قبلِ غذا".

خيلي سرد گفت: "چشم".

دوباره رفت پشت پيشخوان و پشتش را کرد به من. دوباره انگشت‌هايم را گذاشتم روي پاهايم و شروع کردم به بازي بازي کردن. مرد ريشو آمد و سينيِ زرشک پلواي را گذاشت روي پيشخوان. گارسون آن را با دست برداشت و آمد به سويم. سيني را گذاشت جلوي رويم و پرسيد: "نوشابتون زرد باشه يا مشکي؟"

گفتم: "مشکي لطفاً".

از در خارج شد. چند لحظه بعد بازگشت و قوطي نوشابه‌اي را همراه ليوان جلويم گذاشت. سپس رفت به سمت روبرو. يکي از ظرف‌هاي حلوا را برداشت و آمد به سمتم. ظرف را گذاشت مقابلم.

پَراندم: "پيش غذا همراه غذا!"

گارسون لبخند تلخي زد و دور شد. مرغش ران بود. شايد سينه بهتر بود؛ اما نه چندان. چند قاچ گوجه‎فرنگي، پيازِ خُرد شده، سبزي و قطعه‌اي تَه چين سيني را زينت مي‌داد. يک دست از قاشق چنگال‌ها را برداشتم و رفتم توو غذا. طعمش دلپذير بود. قوطي نوشابه را باز کردم و نيمي از آن را خالي کردم توي ليوان. قُلُپي نوشيدم.

نویسندگان این مجلد:

• معظمه ابراهیمی
• نعمت‌اله علیخانی
• زری زادشم
• علی پاینده
• هما ایرانپور
• فهیمه زارع
• زهرا غفاری

جلد چهارم (درام)

حرف‌های گلوریا گاهی، آن‌قدر عجیب و غیرمنتظره بود که فکر می‌کردم از سیاره‌ای دیگر آمده. فردای آن روز، با صدای چندین آدم از خواب بیدار شدم. وقتی‌که می‌خواستم از اتاق بیرون بروم، هوگو، برادر مادرم را جلوی در دیدم که گفت: «متأسفم». از وقتی‌که به لیون آمده بودیم، خانواده مادرم را ندیده بودم. به همین دلیل، از ترس عقب رفتم و از پله‌های خانه به پایین پرت شدم.

• هما ایران‌‌پور
• فرزانه مهری
• سارا باجولوند
• علی پاینده
• تینا پیروزرام
• سیدابراهیم حسینی
• فهیمه زارع