قهوه یزدی

در این مجلد خواهیم خواند:

مردِ جوان‌‌تر، ناگاه عصبانی از جا بلند شد. می‌‌خواست به سمتم بیاید که مردِ مسن‌‌تر دستش را گرفت. مردِ جوان‌‌تر دوباره سرِ جایش نشست. اِنگار دیگر راهِ چاره‌‌ای نبود. در هر حال تلاشم را کرده بودم. چه می‌‌شد کرد، کاری از دستم برنمی‌‌آمد. نا‌‌امید پشت به آن دو کردم که بروم که مردِ مسن‌‌تر صدایم زد. به سمتِ آن دو برگشتم. مردِ مسن‌‌تر نگاهی به من و بعد به سیگارِ عجیبش که بوی عطرآگینِ عجیبی می داد کرد و گفت: آیا حاضری کاری برای ما انجام دهی؟ تو کار ما را راه بینداز، ما هم کار تو را راه می‌‌اندازیم.

مشتاق گفتم: بله. هر کار که باشد.

مردِ مسن، بار دیگر نگاهی به سیگارِ عجیبش انداخت و گفت: سیگارهای ما دارد تمام می شود. اگر محبت کنی و مقداری از این سیگارها برای ما تهیه کنی، ما هم در عوض هر تعداد پوشک بچه که بخواهی به تو خواهیم داد.

نویسندگان این مجلد:

• تینا پیروزرام
• مریم شاکری
• فهیمه زارع
• هما ایران‌‌پور
• علی پاینده
• فاطمه زارع

• زری زادشم

در این مجلد خواهیم خواند:

بند دل ثريا پاره شد. اگه مي‌‌خواست بگه نه، بچه غريبه نمي‌‌خوام، چكار كنم؟ افكار مزاحم به هر طرف سرك مي‌‌كشيدن و سوهان روح و روان ثريا شده بودن. با خودش مي‌‌گفت: كاش همون موقع كه اكرم‌‌خانم قابله، گفته بود دختر با گربه بازي نكن نازايي مياره، به حرفش گوش داده بود و پيه بی‌‌خواهر و برادري را به تنش ماليده بود و تنهايي را به بدبختي الانش ترجيح داده بود.

نویسندگان این مجلد:

• جمیله فلاحی یخدان
• امیندخت امینیان
• زهرا ملک‌‌ثابت
• سحر سلمانی
• سمیه رضائی مجومرد
• مینا پدر
• نجمه پارسائیان

در این مجلد خواهیم خواند:

روزی از روزها که با مادرم به خیابان رفتیم برایم کتاب قصه‌ای خرید که خوشحالم کرد. هر شب چند سطر از آن را برایم می‌خواند تا آرام بخوابم. بعضی شب‌ها در وسط خواب‌هایم بودم که با صدای آژیر بیدار می‌شدم و به سمت مادرم می‌دویدم. در یکی از این شب‌ها بود که نور چراغ قوه همسایه که روی دیوار و پشت‌بام خانه‌مان افتاده بود مرا ترساند. مادرم که ترس مرا دید به مرد همسایه فحش داد و او را منافق خطاب کرد.

نویسندگان این مجلد:

• علی پاینده
• هما ایرانپور
• زری زادشم
• فریبا غفاری­ آزاد
• پروین جاوید نیا
• معظمه ابراهیمی
• زهرا غفاری

جلد بیست و سوم (موضوع داستانی اجتماعی)

در این مجلد خواهیم خواند:

از اینکه این همه او را قضاوت کرده و تهمت بارش کرده بودم پشیمان بودم. خدایا چه باید می‌کردم. جسم خسته و نالانم را به سمت کلید برق کشاندم. کلید را زدم. هال روشن شد. برای اینکه حامد نترسد رفتم جلوی در هال ایستادم تا از دستشویی بیرون آمد مرا ببیند. بین درب باز ایستاده و به دستشویی چشم دوخته بودم. زیاد معطل نشدم و بلافاصله حامد آمد بیرون. اما هنوز حواسش به من نبود.

قدمی جلو گذاشتم و آرام صدایش زدم. حااامد.... حامد یک دفعه ایستاد. رد نگاهش روبروی من بود. در مسیر نگاهش قدمی دیگر جلو گذاشتم حس می‌کنم یک کم ترسید. با صدایی که آمیخته به ترس و اندکی تعجب بود گفت: "شراره... تو هستی؟... کی اومدی؟"

به طرفش رفتم. شرمنده و خجالت‌زده بودم. اما اوکه از چیزی، از افکار، از درون و ذهن من خبر نداشت. جلوتر آمد. دستش را گرفتم انگار همه مهربانی و محبتش به وجودم تزریق شد. سرم را پایین انداختم و گفتم: "خیلی وقته اومدم، ولی چون خواب بودی صدات نزدم".

نویسندگان این مجلد:

• زهرا غفاری
• هما ایرانپور
• معظمه ابراهیمی
• علی پاینده
• فهیمه زارع
• فاطمه احمدیان
• راضیه صالحی

جلد بیست و هفتم (موضوع داستانی اجتماعی)

در این مجلد خواهیم خواند:

حرف‌هاي پيرزن در سرم مي‌چرخيد، بخار روي شيشه را پاك كردم و چشمم را به جاده دوختم. در ميان گندم‌زارهايي كه باد اين سو و آن سو مي‌برد. درخت صنوبري را ديدم كه تنه نحيف و لاغرش را بر اندام صنوبري ديگر انداخته بود. سال‌هاي سال هم كه بگذرد، صنوبر شانه خالي نمي‌كند تا آنگاه كه شيپور مرگش لاي گندم‌زارها نواخته شود. هيچ صنوبر ديگري آنجا نبود گويي كه پاره‌هاي تنشان را باد به سرزمين غريبي برده بود.

پيرزن آرام‌تر پرسيد: "ساعت چند شد؟"

- "ساعت پنج و بيست دقيقه‌ست مادر".

 -"تو هم مياي دارالميزون؟"

- "نه من فال پياده ميشم".

يك ساعتي گذشت. باد هم چنان قطرات باران را از دريچه سقفي اتوبوس به گونه‌ام مي‌زد.

- "اينجا دارالميزون نيست؟"

مرد كه حسابي جوشي شده بود با غضب گفت: "ديونه‌مون كردي. اصلاً فردا شب مي‌رسيم".

پيرزن قصد آرام شدن نداشت. نيم ساعتي كه مي‌گذشت زير گوش من ارام مي‌پرسيد: "دارالميزون نرسيديم؟"

هيچ كلافه‌ام نكرد.

با اين ناتواني باز به جاده زده بود.

با تمام استرس‌هاش مي‌خواست به دارالميزون برسه.

خودش مي‌گفت: "اونجا ولايت شوهرمه. ولايت شوهرمو خيلي بيشتر از ولايت خودم دوست دارم".

اينجا مادياني داشت كه موعد آبستنش كره‌هايي مي‌زاد كه قشقاييان رو چنان مبهوت مي‌كرد كه فيروز كوه صداي پچ‌پچ‌شون رو به گوش اهالي مي‌رسوند .

نویسندگان این مجلد:

• سمیه بهرامیان
• ام‌البنین شریفی
• زری زادشم
• فهیمه حلیمی
• علی پاینده
• طاهره سبحانی
• هما ایرانپور

جلد بیست و چهارم (موضوع خاطرات)

در این مجلد خواهیم خواند:

مرد ريشو چند ظرف را روي پيشخوان قرار داد. نگاه کردم، چلو خورشت قيمه بود. گارسون ظرف‌ها را برداشت، رفت تَهِ سالن، آن‌ها را گذاشت جلوي مرد عضلاني و برگشت. در باز شد. مردِ جوان لاغري آمد و آن طرف سالن، سمت چپم نشست. پيراهن چهارخانه‎‌اي با مخلوطي از رنگ‌هاي قرمز و سفيد و بنفش به تن داشت. شلوارش پارچه‌اي و سياه بود. صاف و اتو کشيده. گارسون کلي معطل کرد تا سرانجام سفارشش را بگيرد. وقتي برمي‌گشت گفتم: "لااقل حلوامونو بدين قبلِ غذا".

خيلي سرد گفت: "چشم".

دوباره رفت پشت پيشخوان و پشتش را کرد به من. دوباره انگشت‌هايم را گذاشتم روي پاهايم و شروع کردم به بازي بازي کردن. مرد ريشو آمد و سينيِ زرشک پلواي را گذاشت روي پيشخوان. گارسون آن را با دست برداشت و آمد به سويم. سيني را گذاشت جلوي رويم و پرسيد: "نوشابتون زرد باشه يا مشکي؟"

گفتم: "مشکي لطفاً".

از در خارج شد. چند لحظه بعد بازگشت و قوطي نوشابه‌اي را همراه ليوان جلويم گذاشت. سپس رفت به سمت روبرو. يکي از ظرف‌هاي حلوا را برداشت و آمد به سمتم. ظرف را گذاشت مقابلم.

پَراندم: "پيش غذا همراه غذا!"

گارسون لبخند تلخي زد و دور شد. مرغش ران بود. شايد سينه بهتر بود؛ اما نه چندان. چند قاچ گوجه‎فرنگي، پيازِ خُرد شده، سبزي و قطعه‌اي تَه چين سيني را زينت مي‌داد. يک دست از قاشق چنگال‌ها را برداشتم و رفتم توو غذا. طعمش دلپذير بود. قوطي نوشابه را باز کردم و نيمي از آن را خالي کردم توي ليوان. قُلُپي نوشيدم.

نویسندگان این مجلد:

• معظمه ابراهیمی
• نعمت‌اله علیخانی
• زری زادشم
• علی پاینده
• هما ایرانپور
• فهیمه زارع
• زهرا غفاری